recep ulucay

ağladıkça

Ağladıkça yalnızlığım ortaya çıkar
O kahredici yalnızlığım
O çıldırtan yalnızlığım gün ışığına çıkar
Ve güneşin batışı gibi batar umutlarım bir köşe başında

Ağladıkça yalnızlığım ortaya çıkar
O kimseyle paylaşamadığım yalnızlığım
Derdimi kimseyle paylaşamadığım yalnızlığım
Yine her gözyaşımda ortaya çıkar

Ve çıldırtan bir edayla söylenir benimle
Derki işte yine sokaklardasın
İşte yine yalnızları oynuyorsun
Ve gözyaşlarım derya misali boşalır dar sokaklara

Ve zaman geçer sanki hayatıma güneş açmış bir şekilde
Yalnızlığıma sıkı bir çığlık atar
yalnızlığım kurşun misali delinir.
gözlerine bakıyorum bu ışığın

Kayboluyorum bir anda
Hiç çıkmak istemiyorum ama
Hep onun gözlerinde kaybolmayı düşlüyordum
Galiba yalnızlığımı savurup atıyordum

Ve her gözlerinde kayboluşuma şiirler yazasım geliyor
Her nefes alışımda güzelliği geliyor aklıma
Ve birden irkiliyorum
Bu sevgi ya başkasında varsa diye

Çıldırıyorum , kızıyorum , dar sokaklarda
Ardından gözyaşlarım dökülüyor
Onu kaybederim diye
ve bir korku kaplıyor içimi sokaklarda
onu görememe korkusu var diye

Bu şiir toplam 645 kez okundu.
9.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı