Serpil TUNCER

Başağrısı

Geceden kalma uykusuzluğumun sarhoşluğu
Yorgun,ellerim ayaklarım,gözlerim sisli
Odamın kırık penceresinden silik seslerini duyduğum
Karşı kafetaryanın kahkahaları,kemanları
Ölmüş denizin kollarına sereserpe uzanmış
Kalın sandal katarları
Kaçışan insanlar,onları kovalayan martı çığlıkları
Ortalıkta yaprak hışırtıları,sonbaharı bekleyen
Gece susuyor da neden bilmem susmuyor bu başağrısı?
Sigaramın dumanları uçuşurken etrafımda
Penceredeki çiçekler solmuş.
Ellerimin saçlarımın arasındaki sıcaklığına
alışmışım
365 gün benimle dost yaşamasına.

Bu şiir toplam 444 kez okundu.
9.04.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı