Cumali Cumalioğlu

O GÜNLERDEN BİR GÜN

Yaşamın en ağır sancılı günleri
öldürülen arkadaşların giyitlerini
ellerinden düşürmeyen anaların
sakin öfkeleri okunuyor
sessiz sessiz dökülen yaşlarında

Namusun gibi senden ayrılmayan acılar
en zula yerindeki silahındır bilirsen eğer
Beydağı Kayalığı kadar sarp
ve dimdik, duran başınla eğil usulca
uyuyan çocuğunun alnından öper gibi
uyandırmaktan korkan babanın sessizliğiyle

eğil alnından yağmur akıtan herkese
acıların yükü altında ikiye katlansan da
zulanda hedefi şaşmaz silahın var ya
taşıyamıyorsan bile acıları korkma yaklaş
elleri lime lime, ayakları buz kesmiş herkese
eğil burnundan sam rüzgarı boşalanlara

memeye yapışan bebek
cana yapışan sülük
toprağa yapışan çiçek gibi
böyle sancılı bir günde
unutmak istiyorsan acını
işte öyle

açlığınla, susamışlığınla
her koşulda yitmeyen onurunla
sarıl yaşama
bırakma!

Cumali CUMALİOĞLU
5.9.1987-İST.

Bu şiir toplam 524 kez okundu.
2.04.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı