Erdal ARSLAN

MEVSİMLER

Saçlarım bembeyaz,sanki yağmış kar,
Tenim ise yaz güneşi gibidir, yakar.
Gönlüm tüm güzelliklere bakar,
Saçlarım kış,gönlüm bahar,tenim yaz...


Sararıyor albümlerde resimler,
Hafızamdan silindi nice isimler,
Üstümden geçiyor sanki mevsimler,
Saçlarım kış,gönlüm bahar,tenim yaz...


Kıvrılarak gider,upuzun yollar,
Anlamadan geçti,nice on yıllar,
Kırkıma varmadan göründü kırlar,
Saçlarım kış,gönlüm bahar,tenim yaz...



Elimde bağlamam tam yedi telli,
Artık bundan sonra yolumuz belli,
Bir de bakmışım ki,yaş olmuş elli,
Saçlarım kış,gönlüm bahar,tenim yaz...


Artık bundan sonrasını bilemem,
Altmış olur,yetmiş olur diyemem,
Belki yarınıma bile eremem,
Saçlarım kış,gönlüm bahar,tenim yaz...


Almışsın eline bir kalem,kağıt,
Sanki yakıyorsun,kendine ağıt,
Oğlum Erdal,sen bu kafayı dağıt,
Saçlarım kış,gönlüm bahar,tenim yaz...

Erdal ARSLAN
24.Şubat.2007 Eskişehir

Bu şiir toplam 4.213 kez okundu.
15.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı