abdullah ANDIK

ZAMANSIZ

Karanlık dünyamın aydınlığı oldun bir anda
Rüzgarın savurduğu bir yaprak gibi
Yada saçlarıma düşen nisan yağmuru gibi
Kimi zaman beraber güldük
Kimi zaman braber ağladık

Özlem bir yağmur gibi yağıyor üztüme
Damlalar özlem gibi yüreyime vuruyor sanki
Geçenin karanlığında bir başımayım
Yıldızlar ay ve ben

Kalbimin içinde buldum bir anda seni
Rüya gibiydi herşey bak nasılda gecti
Neden gülüm sen benden zamansız gittin
Şunu bilmelisinki ben hep seni sevdim

Bu şiir toplam 1.363 kez okundu.
1.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı