Meltem Kaya

Geçici Ayrılıklar Üstüne Satır Başları

1.

Sarı bir hüzünle ve gizli yalnızlıklarla titredi...
Kelebeğin kanadı tortulu bir kuytulukta...
Sanki acı; maviliğe açılan bir uçurumun ortasında
Çağıldayan ama sonu gelmez bir gökyüzü gibiydi...
Dokunamadı O, gösteremedi acısını
Yapraklarını keskin bir yağmur budamıştı...
Dalgalar tüm uzak kıyıları birbirine bağlasa da
Kızıl bir hasretin koyulaşan denizinden
Damla damla ışıklarla yüreğine dökülen yakamozlar
Sessizliğin tiz çığlıklarla söylediği
Kuytudaki nazlı bir kır çiçeğinden yükselen
İçli ve hazin bir sevda şarkısı gibiydi...
Yağmur sadece kirpiklerinden içeri yağarken
Hazin şarkısını söyledi O da hafiften hafiften...

Kimseler duymadı...

2.

Sabahın ilk ışıkları pervasızca doldu içeri
Onun yüreği hep, Onun gözleri hala beyaza sevdalıydı...
Kanatları uçmayı yeniden öğrenmeliydi...
Zulmün dikenlerinde solmuşsa bile nice gülleri
Kuşlar uçurup yeni sevdalar üstünde
Yağmamış yağmurlar, iklimsiz açan dostluklar için
Paramparça olmuş yüreğini böyle bal acısı hüzünlerle
Bulutla gökyüzü gibi yoğurmamalıydı...
Hasreti bir kelebek rüzgarıyla usulca eserken yüreğinde
Hazin sevda şarkısına gülümseyip kaldı öylece...
Yaşam deli bir nehrin kanadına takılmış gidiyordu...

Nehrin seyircisi oldu...

3.

Geçici ayrılıkların buğulanan o ipince sızısı
Madem ki ilk yaz çiçeğine gebeydi!
O zaman umudun rengi sadece beyaz olmamalıydı...
Hasreti bunca güzel taşıyorsa bir papatyanın beyazı
Papatyanın güneşe değen sarısı da sevdalanmalıydı...
Gül kokulu selamlar taşıdı mektup kuşları
Uçurum özlemi değil..yıldızdan bir sevdaydı...
O deli nehir Ondan ayrı akmıyordu artık
Yarına gülümseyen sadece o hazin şarkıydı...

Nehrin notası oldu...

4.

Bahardı, çok bahardı, baştan sona bahardı...
Kuru bir dalda hayat buldu uçuşan çiçek tozları
Bir gül kanar gibi usuldan usuldan kanasa da gözleri
Kırmızı bir bulut oldu, bir nisan yağmuru kadar dolu
Kelebeğin ömrü serçenin kıpırtısına karıştı
O aslında hep bulutlarla yarıştı...
Kol kanat gerdi uçurum bildiği maviliğin üstünde
Çağlayan gibi mavi, öyle coşkun ve özgürdü sevdası
O hazin şarkı bir bütünün parçası oldu, bir elmanın yarısı...

Sevdası al bir elmaydı...
Dalından hiç koparmadı...

Bu şiir toplam 553 kez okundu.
19.02.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı