Lokman Hamitoğlu

BABAMDAN ÖĞRENDİM

Hiç ahyahlığı sevmem barut dilbaz olunca
Namert yüzlere gülmem helede şer kokunca
Ateş olur yakarım mazlumlar ağlayınca
Cerih le bir olmayı ben babamdan öğrendim ! . .

Yere düşmüş birine vurmadım vuramadım
Ezilen harmım olsa keyifle bakamadım
Kalleşlerin yanında kendimi hiç bulmadım
Haine insanlığı ben babamdan öğrendim ! . .

Mızrakımı zayıfa ! haklıya ! çevirmedim
Dallarda çiçek oldum dikenliği sevmedim
Gözlere düşsem ferim siyahları bilmedim
Soğukta sıcaklığı ben babamdan öğrendim ! . .

Kella ahraz olmadım barut dilbaz olunca
İnsanlıktan kaçmadım etraf hain kokunca
Cehennem gibi yandım mazlumlar ağlayınca
İnsana insanlığı ben babamdan öğrendim ! . .

Bu şiir toplam 608 kez okundu.
24.12.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı