Süheyla Kurnaz

Sultan Anam

Çilekeş anam , ne emekler çekerek
Evine, ocağına saçını süpürge ederek,
Zorluklarla beş evlat büyüttün.
Bir güzel gün görmedin anam
Yokluklarla besledin,
Izdırapla bir bir yuvadan uçurdun.
Nasıl dayandı o yüreğin nasıl anam.?

Anam çilelerle, emeklerle
Karin tokluğuna savaş verdin,
Evlatlarına katıksız kuru ekmek ıslatıp yedirdin
Dağ tas demeden çalıştın.
Yemeden yedirdiğin, içmeden içirdiğin günlerini
Boğazın düğümlenip, gözyaşlarınla anlatırken
Masal gibi dinler hayal gibi görürdüm her şeyi
Acılarını anlamak için yasamak lazımmış anam
Simdi anladım simdi...!
Ana olunca anladım.
Analığın zorluğunu,
Analık yükünün ağır olduğunu anam

Acı haber evlatlarını başına toplattı
Bir bir öpüp kokladın.
Kıyamadın bakmaya
Doyamadın koklamaya
Elveda diyerek, melül melül baktın
Bakışların yavaş yavaş soldu.
Ağlama anam
Akıttığın göz yaşına kurban olayım anam
Ver elini öpeyim
Hakkini helal et anam

Ahh... Kara toprak ahh...,
Beyaz gelinliğe sarili sultan anam geldi bak
İncitme sultan anamı
Gün görmedik anam rahat etsin
Hayat acımadı sen acı bari.
Off... Bu acıya yürek dayanmaz.
Özledim anam özledim
Saçlarımda dolasan ellerini
Üzerimde dolaşan ılık nefesini özledim
Şefkatli kollarını,
Sevgi dolu melül bakışlarını
Güven veren melek yüzünü özledim anam. Özledim
Ellerini öpmeye
Dizlerinde yatmaya
Gözlerine bakmaya ,
Az kaldı anam kavuşmaya az kaldı
Bekle beni anam bekle sultan anam
canım anam sultan anam

Süheyla Kurnaz - 14.02.2005

Bu şiir toplam 595 kez okundu.
23.12.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı