Aşık Gufrani

Olduk Şimdi

Şairim on beş yaşından beri
Toldum seksen, pir olduk şimdi
Tarâikte yoktur mensubiyetim
Kendi postumuzda er olduk şimdi

Şiir mektebimde hayalât oldu
Gayb ilinden bir hidâyet oldu
Her nutuk bu yüzden tulûat oldu
Saz çalgı çalandan sır olduk şimdi

Gayrının şiirine değiliz muhtaç
Hamdullah hiç kılmayız lâilaç
Niyazi, Şem’î varmış birkaç
Onlar gitmiş, sözde var olduk şimdi

İstifadem ancak Cenâb-ı Hakk’dan
Tekerleme sözü zarar ufaktan
Kendimizi sakınalım tuzaktan
Avcılıkta ehl-i kâr olduk şimdi

Ferhat Mehmet’in oğluyum Ali
Senden öğrenelim erkânı, yolu
Kaza dahilinde Koçakdedeli
Başkışla’dan geldik kurulduk şimdi

Varsın bütün âlem olsun ağniya
Eridik süzüldük fi zamanına
Bir zaman vardı tavuk, baklava
Soğan ile ekmek yer olduk şimdi

Size laf etmeye yoktur haddimiz
Yaş altmışa vardı uçtu saydımız
Bunak defterine geçti kaydımız
Lisana geleni der olduk şimdi

Eski geçen nakd-i zamanın pulu
Bunu ben de tasdik ederim belî
Derler eski kafalarda toz dolu
Gençlerin yanında hor olduk şimdi

Gufranî bendeniz der ki görelim
Ya siz gelin ya biz ora varalım
Namenizi gazeteye verelim
Ata, evlat gibi bir olduk şimdi

Bu şiir toplam 560 kez okundu.
4.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı