Bülent Özcan

Kanayan Ömrüm Benim

Anam Hep aynı güzel kadın
Duygulu içten cana yakın İkizim Üşüyen sıcak yanım Anam
Yüreğimde süren ışkın Göğü kuşatılmış mavi Şiirimi yurt edinen kuş
sürüsü Çağlanın çağıldayan yeşili Sürgün göğümün yağmur bulutu
Çocukluğumun yitik türküsü Anam Ateşin ağzı Acının yalazı
Serçenin kanı Ruhumu seyre durduğum aynam Tanrıya komşu bahçem
Çocukların kiraz çaldığı Anam Umudun soluk alışı Suyun
kendine akan tarihi Toprağın alın teri Rüzgârın uyuduğu vadi Yarım
kalmış şiirlerin adresi Kelebeğin çiçekten elleri Anam Kendini
doğuran kadın Yunus’un bilge yüreği Kanayan ömrüm benim
7 Ocak 2001,
Enfield Island Village, Londra

Bu şiir toplam 709 kez okundu.
3.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı