Ataol Behramoğlu

BEBEKLERIN ULUSU YOK

Ilk kez yurdumdan uzakta yasadim bu duyguyu
Bebeklerin ulusu yok
Baslarini tutuslari ayni
Bakarken gözlerinde ayni merak
Aglarken ayni seslerin tonu

Bebekler çiçegi insanligimizin
Güllerin en hasi, en goncasi
Sarisin bir isik parçasi kimi
Kimi kapkara üzüm tanesi

Babalar çikarmayin onlari akildan
Analar koruyun bebeklerinizi
Susturun susturun söyletmeyin
Savastan yikimdan söz ederse biri

Birakalim sevdayla büyüsünler
Serpilip gelissinler fidan gibi
Senin benim hiç kimsenin degil
Bütün bir yeryüzünündür onlar
Bütün insanligin gözbebegi

Ilk kez yurdumdan uzakta yasadim bu duyguyu
Bebeklerin ulusu yok
Bebekler, çiçegi insanligimizin
Ve gelecegimizin biricik umudu...

Bu şiir toplam 817 kez okundu.
1.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı