Mehmet Nacar

Kınalım

Okumadan sevda alfabesini,
Derdin neydi döndün, A''dan kınalım?
Hüzün deryasında sal ettin beni,
Sevgiyi gözümden tadan kınalım.

İçimde yanıksı denizler varken,
''''Ben senin yoluna ölürüm'''' derken,
Bırakıp gidersen bu kadar erken,
Taşımaz başımı beden kınalım.

Başrolde oynardım, aşk düşlerinde,
Mutluluk yaşardım, gülüşlerinde,
Sellerle yarışan gözyaşlarında,
Beni saman çöpü eden kınalım.

Yüzünü gömerek, boynuma yaslan,
Gönül aynasında sevgimle süslen,
Hasret tuzağında yaralı aslan,
İnlerken bırakıp giden kınalım.

Ne dertlere düştüm, sana kaygıdan,
Hüzün dersi aldım, hazin öyküden.
Uyarır her gece derin uykudan,
''''Seviyorum'''' diyen sedan kınalım.

Yanağından akan billur sellere,
Uzanır dudağım binlerce kere.
Beni Azrail''e göz göre göre,
Veren bu ayrılık neden kınalım?..

Bu şiir toplam 486 kez okundu.
25.10.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı