Mehmet Doğanay

Sensizlik zaten ölüm...!!!

Sensizlik zaten ölüm...!!!

Dün bi başımaydım,
Yine tek başımayım;
Seven yüreğimle beraber…

Yağan her yağmur damlasında,
Hüzün akıyor gözlerimden.
Unutmaya çalışıyorum seni,
Daha doğrusu;
Yüreğimi alıştırmaya…

Ve hala sesin kulagımda,
Tenim üşüyor.
Alışamadım;
Alışamadım, sensiz kalmaya….

Acaba sensizlikmi,
Yoksa:
Ölümmü daha korkunç.
Ayırt edemedim ikisini.
Farkı yoktu birbirinden…

Ölüm sensizlikse;
Sensizlik, zaten ölümdü…

Düşündüm,
Tıpkı dün gibi…

Önce ölümü,
Sonra sensizliği.
Bir şeyler düğümlendi yine,
Konuşamadım,
Ağlayamadım,
Dün gibi,
Sadece…
Kaldım, öylece…


Şair;
Mehmet Doğanay / Gönül Nağmeleri
Avanoğlu Köyü (Oxci) / Kırşehir


GÖNDEREN : Rabia Sert

Bu şiir toplam 599 kez okundu.
23.09.2013 16:20:14

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı