Necmettin özelçi

inkar Ettiler

Kur''an . Tevbe Süresi- 80.Ayet :
İster af dile onlar için, ister dileme.
Yetmiş kez af dilesen de onlar için ;
Allah onları affetmiyecektir.
Çünkü onlar, Allah'' ı da resülünü de inkar ettiler.

Resulullah (s.a.v) ,
Çok büyük sabırlı ve affedici idi..
Öyle ki,
Hiç kimseye kin gütmezdi.
Münafık da olsa , dinsiz de olsa
Hoş görür incitmezdi.
O'' na hep söyler dururlardı :
- Felan küfür etti sana...
- Felan şunu dedi...
- Felan bunu dedi...
Bütün yapılan kötülüklere karşı,
Üzüldü, yine de etrafına gülümsedi !
Bir dönemde yine,
Sanki bütün kötülüklerin başı,
Peygamberin baş düşmanı,
Bir münafık çıktı ortaya !
İşi gücü peygamberi kötülemekti.
Bu ne demekti ?
Resulullah''a (s.a.v) öfkeyle söylediler...
- Emir ver , şunu öldürelim ...
- Emir ver, şunu susturalım... dediler.
O , yumuşak ve sakindi.
- Düzelir , zamana bırakalım...
- Biraz daha bekleyin bakalım... der,
Sabır içinde , beklerdi.
Öyle ki ,
Bu imansız adamın oğlu ,
Abdullah da inananlardandı...
Kaç kez öfke içinde ,
- Bu babamın cezasını vereyim...
Diye , Resulullah''a (s.a.v.) yalvardı.
Yüce peygamber :
- Aman ha ,aman ha...
- O senin babandır...
- Karşı gelinmez ! diye uyardı.
Hz. Ömer de ,
Olup bitenleri duydukça ,
Öfkelenip kılıcını çekiyor...
- Ya Resulullah (s.a.v ) şunu susturayım.
Diyordu.
Bir gün , bu imansız
Hastalanıp düştü yatağa...




- 2 -
Oğlu Abdullah''ı çağırıp yanına :
- Senden iki isteğim var !
- Birincisi , peygambere hemen söyle...
- Bana cübbesini versin.
- İkincisi de, ben öldüğümde...
- Mezarıma gelip bana dua etsin !
- Ki , ben cehennem azabından kurtulayım !
Abdullah , üzgün üzgün...
Peygambere söyledi bunları.
Münafık da olsa babasının,
Bunlardı son arzuları !
Resulullah duyunca bunları,
Merhamet duyguları kabardı...
Abdullah'' ı da kırmadı !
Yanında müminlerle,
Hz. Ömer de vardı.
Birlikte eve geldiler...
Ne Hz.Ömer ne de diğer müminler,
Peygamberin gitmesini istemediler...
Eve gelince ,
Resulullah (s.a.v ) adama yöneldi.
- Cüppemi istemişsin , ne yapacaksın ?
Adam :
- Ölünce ona sarıp da gömsünler...
- Cehennem ateşinden kurtulurum !
Peygamber , hafifçe gülümsedi :
- O kadar kolay mı , al senin olsun...
Diyerek sırtından çıkardı...
Ne kadar büyük ,ne kadar engin...
Büyük merhameti vardı !
Hz. Ömer , verdirmek istemedi...
Müminlerin hiçbiri istemedi...
Elbette , hiç kimse de üsteleyemedi.
Sonra , adam :
İkinci isteğini de yineledi :
- Beni mezara sen gömdüreceksin...
- Duanı almak ,sıkıntıdan...
Cehennem azabından...
- Kurtulmak istiyorum ! dedi.
Peygamber ve müminler ,
Sessizce ayrıldılar oradan..
Hz. Ömer , yorum yapamıyordu...
Resulullah''a karşı ne diyebilirdi ?
Birden aklına ,
Tevbe süresinin 80.ayeti geldi...
Resulullah ( s.a.v) anlayıverdi.
- Ömer biliyorum...onu biliyorum !
- Ancak , ben yetmiş kereden de fazla !
- Yakarışta bulunacağım yüce Allah''a...
Diyordu.
- Ben bir insanı , cehennemden...
- Cehennem azabından kurtarmak için...
- Daha çok daha çok yalvaracağım !
- Yeter ki kurtulsun...
Diyordu.



- 3 -
Abdullah, haber verdi :
Babası ölmüştü...
Peygamber ve müminler ,
Hz. Ömer birlikte geldiler cenazeye...
Resulullah istemişti.
Resulullah (s.a.v) çok şefkatli idi...
Çok affedici idi...
Adamı vasiyetine uygun gömdüler.
Yüce peygamber,
Adam için, bağışlanması için...
Yetmişten fazla af dilediler !
Resulullah''ın (s.a.v ) gönlü rahattı.
Hz. Ömer sıkıntılıydı...
Birden,
Daha mezarlıktan çıkarken...
Peygambere Cebrail göründü :
Yeni bir ayet gelmişti...
Ayette,
Hiçbir şekilde , hiçbir zaman
Allah''a şirk koşanlar ve peygamberi tanımayanlar...
Affedilemeyecek ve bağışlanmayacaktı.
İnancı olmayanlara kapılar kapanmıştı...
Kesinkez kapanmıştı !
Yüce peygamber bunları biliyordu.
Ancak, kapılardan birini,
Ya da ufak bir pencere de olsa,
Açmaya , affedici olmaya
Niyaz ediyordu.
Ayet geldi !
Kur''an ışık tutmuştu...
Işık aydınlığı görenler içindi..
Karanlık içinde,
İnançsız yaşayanlar için,
Bütün kapılar kapalıydı.
Yüce Allah , Kur''an ışığından...
Aydınlığından ,
İnananları ve tüm insanları,
Mahrum etmesin !
Karanlıktan korusun bizleri...

Bu şiir toplam 566 kez okundu.
9.10.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı