Alparslan KAR

SON

Yarım yolda ufka daldım loş odada
Kendisiydi dedim ağrılarım sancılı
Renksiz şey manidar yüreğimde
Kırıntılı yüzüm beni yok etti acılı

Gün yüzünden battım rafları tozlu zamana
Eskittiğim umudum tarihi acıttı bulana
sus dedim ruhum gerçeldin gerçeksiz ona
Hayat içini bulamış rüzgar aratıyor sona

yıkım dediğin içseldir anlamsızlığa
tahammül edilemez son boşluğa
en son darbe çığlığını tiz sesle
Bir dur da sor ona hayatı sen bana

Bu şiir toplam 384 kez okundu.
23.07.2013 12:20:35

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı