isa öztaş

BİRKAÇ DOSTUMA...

Hayat da olmadı büyük beklentilerim:
Çılgınca yaşamak, hep kahkalarla gülmek
ve birine gülerken, bazılarını silmek defterden.
Olmadı!
Sadeceee
sevmek vardı en derin hücremizde bile;
ama kimi seveceğimizi bilerek sevmek istedik
TEK hatamız da buydu zaten;
ama derinden bir sevgiydi bu :
tıpkı bin katlı binanın, bir dakika da olmadığı gibi ;yavaş yavaş ,
veya damlama usulü sulanan bir fidan gibi, büyüttüm sevgimizi
öyle bir sevgi ki her şeylerden bir şeyler katmak istedim
(mesela dürüstlük ,adamlık vefa,saygı...)
Olmadı!
Dostluk kararlılık isterdi
Ve yürek isterdi aslında
çünkü
bir ömür boyunca
her zaman dostu hatırlamak
bir gönül isterdi koskocaman...
on yıl sonra da yüzyıl sonrada aynı olmalıydı dostluğumuz

Mevlana’nın Şems’e olan dostluğu gibii...

İsa ÖZTAŞ

Bu şiir toplam 330 kez okundu.
30.05.2013 15:37:52

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı