AHMET SAİT AKBEN

SENDE KALANLAR

Bir damla suyu,bir damla güneş kuruttu.
Hüzün nerde ise nerde aldı gönlünü karanlığa.
Yazıtlarda arardı gönlü bir huşu içinde kalbi sızlatan o yare ve o kalpte
kaldı bir yara.

Zifiri karanlığı aydınlatan bir mum, o alna değen bir ışık ve ne olduğu
bilinmez sessizlik

Sine yare dolu olsa ne fayda, bende olan budur sende kalan gurbet,acıtsa
kalbe ne etki eder.

Sende kalanlar seni sen yapan, bende kalanlar ise beni benden alan...

Sebepsiz gidişler vurdu arkamdan bu yolda beni, yolumdan alıkoyardı gözyaşım

Biten bir aşkın ardından yas tutan bir çift göz yadigar bende
senden kalan tek şey

Ne yoldaşı yolcuya yaren kıldılar, nede hasreti ben bilene reva gördüler.

AHMET SAİT AKBEN

Bu şiir toplam 475 kez okundu.
22.04.2013 14:40:26

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı