Bekir Yalçınkaya

VAKİT YENİYE DURDU

Ben bu kasvet gemimi Grandük’ce batırdım
Haslet yüklü Nusrat’a; limanlar yenilensin
Ebu Cehil zulmünü Taş altına yatırdım
Bilâl’ce ezanımda; imanlar yenilensin

Kaçalım SU öncesi helâk vakti Tufan’dan
Mürşid’in İrşad’ına cemolalım dört yandan
Erenler ocağına ateş yakıp her candan
Bir baca tüttürelim; dumanlar yenilensin

Nizam-ı Âlem için Hisar’ımız Rumeli
Irakeyn ve Malazgirt.. Çaldıran, Otlukbeli
Düşürsün geleceğe evvelinden evveli
Alpaslan Yavuz olsun; Sultan’lar yenilensin

Yetsin artık Küffar’ın mazlumu incitmesi
Küllensin Tekfur aşkı, kovulsun Haç fitnesi;
Tarihe geçsin İzmir Marşı ile gitmesi
Çürük yüreklilere yamanlar yenilensin

Yer helâl, tohum helâl; helâl yetişti Çınar
19’luk Mehmed’e Ehl-i Kur’an olmak var
Müjde Yolcuları’nı bir bir denesin bağlar
Nefsin harab kıldığı viranlar yenilensin

Kardeşliğin köprüsü mimarsız ve direksiz
Sanki asil bâniler asri çağa gereksiz
Binalar ruh vermiyor, şekli dilsiz, yüreksiz
Arzın ölçü aldığı Sinan’lar yenilensin

Horasan, Buhara’dan Şakirtler çıksın gelsin
Sinsi diyalogların hoşgörüsü düzelsin
Ey lisanım! Sen Yunus, Farabi’yle güzelsin
Bir hecene yüz cümle kuranlar yenilensin

Kırıp mekanikleri, gem vuralım on Tay’a
Atlar üstünde diyar diyar göçüp konmaya
Maveraünnehir’de doğup cenge yunmaya
Pontos Dağları’nda yol yoranlar yenilensin

Ortaçağ karanlığı; Hak/Adalet arıyor
Küfür can ezdirecek kanlı palet arıyor
Hilâl’in karşısında Salib nâlet arıyor
Şer Bizans zincirini kıranlar yenilensin

Dil ile bozduğumuz ağızlar yenilensin
Allah..! Allah..! diyen Mert, Yağızlar yenilensin
Bozoklar, Peçenekler, Oğuzlar yenilensin
An geldi, Kös dâvâya Turanlar yenilensin..

Bu şiir toplam 622 kez okundu.
1.03.2013 08:49:57

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı