Mehmet Nacar

Gecenin Koynunda

Sıkar boğazımı görünmez eller,
Sessiz çığlığımı işitmez eller.
Beni kanadına alır hayaller,
Zifir karanlığa dalar bu gece.

Bahtım hala berduş, gönlüm serseri,
Yarıda bıraktı, yüce eseri.
Maziye yollarken güzellikleri,
Ömrümü ikiye böler bu gece.

Uzakta parlayan gümüşten yıldız,
Ne mesafe tanır, ne aşılmaz hız.
Bir kurşun misali hedefte yalnız,
Bularak bağrımı deler bu gece.

Sevda ovasında binlerce kuzu,
Yitirmiş yolunu, banadır nazı.
Hepsi bir ağızdan basar avazı,
Hüzünün sesiyle meler bu gece.

Sabahın kastı var, güneşi doğmaz,
Vuslat bulutundan umutlar yağmaz.
Hasret fırtınası geceye sığmaz,
Karları başıma eler bu gece

Bu şiir toplam 591 kez okundu.
9.08.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı