Abdullah Arslan

ANADOLU KOYLERINDE BEKLEDIGIM

kar yagardi saclarimdan asagi
senin gozlerinde yakamozlar
catlak sesimden kopan nagmeler
adini soylerdi anadolu koylerinde
ilk surgunumu hatirlarim
yuregimde koca bir sevda
omuzlarimda baslamamis ozlemler
gittigim yerlerde tanidim seni
akan dere sularinda
destanini yazarken anadolu koylerinde
susuzlugum senden idi
acligim sana
yeni dogmus bebek iniltisinde
seni dinlerdeim ninniler boyu
agustos sicaginda gormustum seni
ve adini yazmistim okul tahtasina
donusu olmayan yollara savdilar
umudum tukenmedi cikarsin diye
benimleydin cikarken koylulerle
yagmur duasina anadolu koylerinde
ben anadolu koylerini sevdim
anadalum gibide seni
deninle sisledim barakalarimi
bahcelerine seni ektim
ve kararliydim koy guzelim
seni anadolu koylerinde bekleyecektim

Bu şiir toplam 941 kez okundu.
1.08.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı