isa hıdır

SEN ÖL YUNUS ÇOCUK

Sen öl Yunus çocuk sen öl...

Seni enkazın altında öldü zannederken,
toprağın üstünde yaşadığını zanneden asıl ölülerin inadına öl.

Sen kırık kemiklerle hayata tutunup yaşarken orda,
yardım getiren konvoy şoförünün kemiklerini kıranların inadına öl.

Sen karanlıktan doğacak aydınlığı beklerken orda,
yardıma gelen askerlere pusu kurarak hayatlarını karartanların inadına öl.

Sen bir cesetle dost olup yaşam dersi verirken dünyaya orda,
toprağın üstünde ceset savaşı yapanların inadına öl...

Çünkü sen yaşarsan;
kürt diye damgalanacaksın ve atılacaksın kenara türkler tarafından.

Çünkü sen yaşarsan;
kürt diye damgalanacaksın ve dağa çıkarılacaksın kürtler tarafından.

Çünkü sen yaşarsan çocuk;
türk-kürt çatışmasında kirlenmekten başka işe yaramayacaksın.

En iyisi sen öl Yunus çocuk....
Ben orda kendi başıma iki gün yaşadım ama sizin kirli elleriniz beni yaşatamaz diyerek öl.
Omzundan tutup seni yaşatan,
ama yaşayıpta kirlenme diye seni bırakmak istemeyen kahraman için öl.

Kirlenmeden, tertemiz ve aslında hala yaşayarak öl.

Sen öl Yunus çocuk
Sadece öl.......................................(HDR)

Bu şiir toplam 425 kez okundu.
2.11.2011 10:52:14

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı