HASRET ÖZDEMİR

UZAKLARDA SAKLI

Uzaklarda saklı,
Öksüz bir cocuğun haykırışları
Acıyan,acıtan,kanayan...
Umutsuzca her defasında suskun olan düşünceler
Tek duamdır ki ıssız bir gemiyle,elveda
diyebilmek bu şehre...
O kadar uzaklarda saklı ki,o kadar olur...
Ne umutlar ne haykırışlar duymaz,duyamaz
sensizliği...
Ve sanıyorum ki görmeyeli unutmuşuz gülmeyi...
Ağlayan gözlerin içinde büyüyen, o
gözbebekleri...
O sevda yeminleri...
Bir sonbahar akşamı içinde, bir başka his belki
mutluluk...
Belki yaralı bir kalp boğaza düğümlenen...
Gariptir ki sözcükler durmak bilmeden her
defasında büyüyor...
O acı sesi düşlerde üşür oldu ve görüyor ki çare
bulamıyor...
Şu saatten sonra bir mektubun elveda şarkısıdır
artık anılar...
Bir gülün kuruyan yaprakları kadar ucsuz
artık acılar...
Ve acılar esasında gökyüzünün maviliğinde
saklıdır,
Gökyüzünün maviliğindedir bütün özlenen
bedenler...
Gökyüzünün maviliğindedir aslında bütün
gülüşler
Bütün yitişler...
Gökyüzünün maviliği... yitişler... gülüşler...
Ve o arsız düşünceler peşine düştüğünde
Son gemiye binip son kez ardına baktığında...
Ben sessizleşeceğim...hissizleieceğim...
Belki kalp atışlarım,belki son nefesim olacak
kulağındaki ses...
Ve artık ben, elveda diyorum bu şehre...
Ilıman sevgilerle kavrulmuş son gecelerde elveda
diyorum...
Gidiyorum bir kentten bir başka kente...
Gözümdeki bir damal yaş
ve aklımın ucundan düşmekte olan senle...

Bu şiir toplam 508 kez okundu.
3.08.2011 01:13:57

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı