Cihad İNCE

İnsancıklar

Bu gece yağmurlar yağıyor yine inceden yüreğime
Keşke bazen duymasan diyorum konuşulanları
Anlamasam keşke arkamdan, arkalarından atılıp tutulanları
Onlar insansa ben insan olmak istemiyorum
Keşke bazen doğmasaydım diyorum
İğreniyorum görünce insanın insana yaptıklarını
Uzak olsaydım keşke diyorum
Çiçek olsaydım belki güzel kokular arasında kalırdım
Sonra solar günahsızca toprağa karışırdım
Deryada bir damla olsaydım
Acılar içinde bedenim yanmadan güneşe rahmet okur
Gökyüzüne buhar olur karışırdım
Yağmur olsaydım keşke
Günah kokan caddelere damla damla akar
Usulca masum gözlerden dökülen gözyaşlarıyla akdenize sarılırdım
Sevme yetim olmasaydı yada
Sevemeseydim insanları keşke
Belki o zaman bu kadar boynu bükük
Gamı yassından büyük olmazdım
Bağırmasınlar yeter artık etrafımda
Korkutmasınlar kimseyi Allah’ın verdiği canı almakla
Paslı beyinler ve günahkar eller olmasın daha fazla etrafımda
Dökülmesin yüreklerden acılar daha fazla semaya
Gelmek için aylarca beklendiğim dünyadan
Gitmeme kimse neden olmasın
Yeter!
Sevmeyi bilmeyen hoşgörüyle yüzyüze dahi gelmeyen
İnsanlar! Yada insancıklar!
Yeter!

Cihad İNCE

Bu şiir toplam 462 kez okundu.
22.12.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı