tenzile safiye dağdelen

bir ben

üşüyorum
ıssız sokaklarda bir ben
yalnızım
özlüyorum o kokunu,dokunuşlarını
bir köşede ruhum çıplak
ruhum kimsesiz
ruhum sensiz
ağlıyorum
çaresizim gidiyorum acılarımla
ne olur koş durdur beni
sar yaralarımı
okşa saçlarımı
bırakma beni kimsesiz
son bir defa koş durdur beni

Bu şiir toplam 641 kez okundu.
1.10.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı