(Geceler büyüdükçe, gözlerimdeki ışık küçülüyordu; kentin gecekonduları büyüdükçe, umutlarım küçülüyordu; ve yalnızlığım büyüdükçe, ben küçülüyordum, geriye kalan ya gecenin rahminde ölü bulunan birkaç şiir ya da yarım yamalak bir sevgili siluetiydi…)
Gece çığlığını susturmuştu ya kundağında sarı gülümseyen çocuğun
Dilsiz yalnızlığımız bir yenilgi daha almıştı
Sevgilinin siyah saçları
Karanlığın rahminde ölü doğan aydınlık, suskundu
Suskundu gökyüzü
Milyonlarca yıldız
Gecekondusunda yaşlı bir adam
Son sigara
Son öksürük
Hayatı yeni baştan yaşayabilme çabası, boşunaydı
Boşuna, kundağında sarı gülümseyen çocuğun çığlığı…
Puanınız kaydedildi.
Kayıt ol
Giriş Yap
Şiir
Üyelerce Eklenen Şiirler
Editörce Eklenen Şairler
Rastgele Şiir
Sesli Şiir
Favori Sesli Şiir Listesi
Serbest Kürsü
Usta Şairler
Enler
En Çok Okunan Şiirler
En Son Eklenen Şiirler
En Son Yorum Yapılan Şiirler
Forum
Şiir Ekle
MENÜLER