ORHAN AFACAN

ZENCİ BİR GENÇ

Zenci bir genç nafile tavafında
Duaya başlamış üçüncü şaftında.

Rabıtaya girmiş oluk tarafında
Kim var, kim yok fark etmez etrafında.

Tombul, kısa boylu genç bir zenci
Öyle büyük duadaki direnci.

Şuuru açık, yerinde bilinci
Yarışmaya girse olur birinci

Kısa kolları dayamış mermere
Aldırmıyor hiç gelip geçenlere.

Yetişmeye zorlanıyor duvara
Ama büyüklük gelmiş avuçlara

Dolduramaz kâinat avuçları
Haraket etmiyor kirpik uçları..

Her parmağında israrlı şahadet,
Ya dudakkalarındaki o hiddet;

Duaları birbirine bağlıyor
Nefes yerine harfleri çağlıyor.

Tombul gırtlak sanki balon oluyor
Yinede kalbi Hak diye atıyor

Baktıkca kul işi siyah örtüye
Şükür eder kendi renginden diye.

O Kâbe’nin, Kâbe onundu adeta
Sırtını çevirmiş tamamen hayata

Siyah gözlerinde nurdan ak bakış
Riya yok, kibir yok tümü Hak bakış.

ORHANAFACAN

Bu şiir toplam 671 kez okundu.
22.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı