onur bulut

Mum sönmek üzere

Bir sonbahar akşamı,
Göçmen kuşları terkediyor şehri.
Bir gün geri dönmeksizin gidecekler.
Arkasından anıları bırakarak
Bir sonbahar akşamı
Rüzgar yaprakları dökmeye yemin etmiş sanki
Odayı aydınlatan mum işigı,
Gecmişe sürüklüyor beni.
Her bakışımda ders çalışan
Kazım''ın hayatı yenmeye calışmasıdır aslında.
Kendisini yenmeye calışması.
Herşey ragmen saf ve mahsum
Kalmayı becermiş Sercan''ın bakışları...
Cihan yoldaşımın,
Hayata karşı verdiği mücadelesi...
Ve o soguk kış geceleri,
Demledigimiz cayın
Sıcaklıgında başlardı sohbetlerimiz...
Ve devam ederdi gec saatlere kadar.
Hepimizin bir hayali bir düşüncesi vardı.
Bir umut beklerdik hayatan,
belli etmesekte beklerdik
Kavgalarımızı bile özlerdim şimdi
Mum sönmek üzere,
Bu hikayede bitiyor işte burda.
Kendinize iyi bakın dostlarım...
onur bulut

Bu şiir toplam 733 kez okundu.
6.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı