Yavuz Özçakır

Seviyordum

Oturmuşum bir kenara sessizliği dinliyorum
Yaşlı gözlerim yolda belki gelir diyorum
Her baktığım köşede seni görür gibi oluyorum
Anlamadımki bu nasıl aşk izdırabını çekiyorum

Bazı geceler karanlığa dalıp duruyorum
Sensizlik çok zormuş şimdi anlayabiliyorum
Gözlerine bakarak konuşmak istiyorum
Ne yazıkki sevginden değil sözlerinden tırsıyorum

Bilmiyorsun gerçekleri içimdeki yanan alevimi
Sesini duyduğumda heyacanımdan titreyen bedenimi
Ağlayan yüreğimi geçmeyen geçmek bilmeyen günleri
Yani anlatmak isteyipte anlatamadığım o narin sözleri

Bittiğini sandım seni düşünmekten deliye döndüm
Geceleri oturup sessiz sessiz resmine bakıp ağladım
Çaresiz kaldım seni kaybedecem korkusuyla kaçdım durdum
Keşke anlasaydın be güzelim seni gerçekten seviyordum

SEVGİ KIRMIZI BİR GÜLE BENZER GÖVDESİNDEKİ DİKENLERİ
SEVGİNİN GÜCÜNÜ BAĞINI ANIMSATIR RENGİ İSE SEVGİLERİN YÜREKLERİNDEKİ
MUTLULUĞU SİMGELER SEVGİSİZ HAYAT SUSUZ BİR ÇİÇEĞE BENZER SOLMAYA MAHKÜMDÜR.,.,.,
Yavuz Özçakır

Bu şiir toplam 530 kez okundu.
4.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı