saide kılcıoğlu

gittin..

bir zifiri karanlık her yer
bir zindan karanlığı sanki
bir umutsuzluğun son perdesinde
sen gittin..

gittin..
senle olmaya alışmıştım aslında
yüreğimi,bedenimi,ruhumu adamıştım ben bu aşka
bir mum nasıl sönerse rüzgarda
bu aşkıda söndürüp gittin sen..

gittin..
dur gitmemi demeliydim sana
engelmi olmalıydım bu aşkla yolunda
koyu bir gecenin karanlığında
kayboldun,yetişemedim sana

gittin..
bir sonbahar günü gelmiştin bana
ve şimdi bir sonbahar günü gidiyorsun
yağmurlar getirmişti seni bana
yağmurlarla şimdi sen gidiyorsun

gittin..
o sonbaharlara lanet ettim bu gidişinde
belki gideceğini biliyordum ama
alışamadım yokluğuna işte
sen gittin
GÜNLERİM SOLDU BENİM

Bu şiir toplam 480 kez okundu.
6.11.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı