zahide kaya

aklımın uzak yazı

Seni arıyordum
benim aklımın uzak yazı
dalgalı bir deniz oluyordun
benim rotam oluyordu gemin
arsız namuslu bir yığın düşünce dolduruyordun zihnime
benim aklımın uzak limanı
ipleri bağladığım koy gibi vahşi ve güzelsin
içimden dilediğim büyük isteğin silueti
sen beni arıyormuydun
beni bulsanda görmüyordun
gözlerim senin yaşamını izlerken
sen farksız bir gece gibi karşılıyordun siyahımı
aramızdaki herneyse koparıyordun
oysa ben rüyalarımı sana adıyordum
seni görerek hayal kuruyordum
yorumsuz bir sabaha seni anlatıyordum
benim uzak bahçemin yeşili
yağmurumun beslediği zengin ağaç
ıssız evimin aydınlığı gören tek penceresiydin
seni açıyordum güneşini ödünç alıyordum sonra
sadece seni arıyordum ben
benim aklımın uzak yazı.

Bu şiir toplam 499 kez okundu.
15.07.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı