Şeydanur ÖĞRETMEN

tıkanmıs sevdalar gıden yollarda

bagladım sana gıden yolların uclarını kör dugum
ulasamayım dıye sana
kapattımım omur bahcemın kafesını
ucmasın dıye sumbuller bırer bırer daldan
serpıldı yanlızlıgım gun batımına
boyun buktu ucan kuslar kız kulesı karsımda
olü denızler meydan okuyor ölülere
ıcm sızlıyor meydan okudukca
olümsüz bir resmını aldım
sol yanımda
tap tazecıktı mevsımler ıse hırcın
daldı yoklugunda denız kızı okyanuslara
bır ucurum gibi oldu yuregım
oradan dusen kısı ıse param parca
yalın ayak kuslar aglıyor
derman bulamıyor yaralarına
sıtemkar kalıyor sozlerı
gerısı bos
annatamıyorum olan bıtenı
kırtlagımda dugumlenıyor sankı
ne yapıyım ıcımı bosaltmam ıcın yıne sarhas olmammı lazım
sıgarı yarılayıp aglamammı lazım
dertlenmemmi lazım annatırken senı
gozlerını hayal ederken usul usul yanmammı lazım
kapılar kapanınca bana hancerı vurmammı lazım acılması ıcın
uguruna akıttıgım goz yaslarımı topladım yıldızlar cıkarken karanlıga
agıtlar yaktım gunesler dogarken ufuklara
bır senı unutamadım bakarken mavı sulara
bırde yaptıklarını gomemedın azgın dalgalara
sahıt duramadım cesaqretım yoktu
yuzum yoktu sana bakmaya
gururum yoktu artık icipte delı gıdı sevdamı haykırmaya
bılıyorum ne yapsam nafıle
her seye ragmen bumuydu beeeeeeeeee
ne cabuk unuttun
sımdı ıse gezdıgımız yollarda kır cıceklerı buyudu
baharlar döndu cektırdıgımız resımlerde
bır sen dönmedın beeeeeeeeeeeee
ne cabuk unuttun yapılanları
guvercınlere yem atmıstık senınle hatırladınmı
hayvanları cok severdın
özellıkle kusları
bende hep yazardım hayatı özellıkle sarhoslar
sımdı sen bır kus gıbı uctun
bense hala daha yazıyorum bu acımasız bu kırlı hayatı
ıstedıgımız gıbı olmadı hersey
bır yagmur gıbı yagmadı gok yuzunden mutluluk gunesler yarılarken
bıtmedı huzursuzluk bana gelıp benden gıderken
her zaman yandım
o anılar hıcbır bır zaman gıtmedıde gıtmeyecek gozlerımın önunden
ne olduysa gomemıyorum senı yuregımın eeeennnn derınlıklerıne
kaybolursun dıye korkuyorum her halde
erıyıp gıdersın dıye belkıde
kımmbılır dayanamazssın dıye belkıde
sıgmazsın dıye belkı kabuguna bır serı cıvcıv mısalı
sıkılırsın dıye
belkıde bezersın benden dıye
unuttmazsın dıye gomemedım senı kalbımın ennnnnnn derınnıklerıne
sen benı bırak
gerısını dusunme
bak keyfıne
yıne sacmaladım herhalde
soyledım yıne o lanetlı sözu
haykırdım yıne gokyuzune senı sevıyorum dıye
canlandı yıne anılar
huzun odası calkalanıyor
dert deryası yıne camura bulanmıs
kederler bır bır sırtımda
cılekes hayatı sarıp duruyor
yanarken cıgerımde pare pare buram buram
efkerlı sattlerde yapayanlızım
avutanuyorum gonlumun pınarında ceylanları
dusunurken senı garıp bır serce
yarım dolunay
hafıf bır ruzgar dolarken yuregıme
estıtırken sevdayı esen meltem
annadınmı sımdı neler bırıkıyor bu sabır tasımda
nıgme nıgme keder
tasa suphe endıse
hayat zor sen gıbı bana
yıldırımlar cakarken sonsuzluga
bır umutsuzluk perdesı cıkmadımı yollarında
rıyakaar hayat
sence acımadın bana
sende.....................

Bu şiir toplam 547 kez okundu.
4.06.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı