Cumali Cumalioğlu

Yokluğun Yanıt Olur

Ara sıra incelse de
birlikte yürüdüğümüz
Kopmadı hiçbir zaman
beni sana getiren yol


Köprü olup kilometrelerce
uzaktan yüreğindeki sıcaklığı
Kılıçtan keskin, sırattan ince
öteden beri bana taşıyan yol


Kendi kendime tekrarlarken
seni sevdiğimi
Duvarlarda yankıyan ses
yanıt olur yokluğunda

Köprü olup kilometrelerce öteden
dokunduğum sıcaklığın
Yüreğimde büyüttüğüm özlemindir
beni sana taşıyan


Yarının güzelliğini müjdelerdi
yüzüne kondurduğun tebessüm
Gözlerindeki çocuksu sevinç
adınla özdeş tatlı gülücük
En karanlık gecemde
ak alnında balkıyan ışık

Yokluğunda sevgim artar
tutuşturup yüreğimi alev alev
Beynimde patlayan volkanda
ruhumu saran lavlar
Alıp ertesi güne taşırdı hep
aşka dair umutlarımı

Nefret öğütür, sevgi bilerdi
yüreğimdeki değirmentaşı
SEV-Gİ SEV-Gİ SEV-Gİ SEV-Gİ
diye her zonklayışta!

Sakatlayıp beynini kurusıkı yalanların
kalbinin ortasından vurmadan seni!

Cumali Cumalioğlu
30.01.2008-08:10-TLT.

Bu şiir toplam 453 kez okundu.
11.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı