Ali KURNAZ

mahvettin

Yaktın hayallerimi en güzel günlerimi yuttum sözlerimi unuttum gözlerini düşünürüm arada o beni özledimi birazcıkta olsa yollarımı gözledimi benden sonra sevdimi azıcık sevildimi yoksa varoşlar gibi bir köşeye itildimi söylesene yaptıkların içine sindimi bana duyduğun nefretmi yoksa bir kinmiydi acırım haline o güzel bedenine unutma güzelim güzellİk geçici insanlık kalıcıdır severek ayrılmak işte bu çok acıdır hiç hiç bilmedin belkide görmedin biliyorumki sen beni zerre kadar sevmedin bekledim hep seni birkez olsın sevmeni içinden gelerek bana yarim sensin demeni ne yarim dedin ne de beni sevdin söylediğin tek sözdü hayatımı mahvettin ve beni aydınlanmaz bir karanlığa ittin sonra koşup düşmanıma gittin artık gücüm kalmadı sende bittin bende bittim ama ben seni değil sen beni mahvettin

Bu şiir toplam 733 kez okundu.
9.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı