CEMAL YOSMA

SANATKARIN DEĞERİNİ BİLELİM

Ben bir sanatkarım
Takmışım koluma altın bileziğimi
Tertemiz yumuşacık bir kalbim var
Gelen bir telefonla koşarım hizmete
Şükrederim hep kazandığım nimete

Ben bir sanatkarım
Bakmayın çalışırken üzerimin pasaklı olmasına
Ellerimin yağ pas içinde oluşuna
Sanatkarların ellerinin kiri pası
Bence medeniyetin aynasıdır

Ben bir sanatkarım
Ekmeğimi taştan çıkarırım
Bazen az bazende çok kazanırım
İşimi sever dört elle sarılırım
Sanatkarın değeri bilinmez ona yanarım

Ben bir sanatkarım
Çocuk yaşta başladım şimdi kırk yaşımdayım
Pek çok insana sanat öğrettim yetiştirdim
Ama yok artık sanat öğrenmek isteyen
Gençlerimiz olmuş kolay kazanç bekleyen

Ben bir sanatkarım
Ekmek eskiden aslanın ağzındaydı
Kolaydı elini uzatıp alabiliyordun
Ama şimdi aslanın midesinde ekmek
Ulaşa bilmek için sıkı çalışmak gerek

Ben bir sanatkarım
Sanat öğrenmek istemiyor gençlerimiz
İlerde sanatkarsız kalacak geleceğimiz
soruyorum doktor gibi ustadamı ithal edeceğiz?
Yoksa elimizdeki sanatkarın değerinimi bileceğiz?

08/03/2008/Cemal YOSMA/Giresun/Alucra/Akçiçekköyü

Bu şiir toplam 654 kez okundu.
8.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı