Sadık Dal

sen yoksun bilemezsin

sen yoksun boşuna yağıyor yağmur
boşuna ağlıyor öksüz bulutlar
sen yoksun
sen yoksun boşuna ıslnıyor yollar caddeler,toprak

karaya bürünmüş bu nefret
bulut bir damlaya hasret
kim bilir kime kısmet
sen yoksun bilemezsin

düşerken bir damla yere
yazdığım bu şiiri götüren yare
yağmur değil,sendin derdime çare
sen yoksun bilemezsin

kirpiklerimden akan yağmurda boğumlmaya razıydım
sen benden bir damlayı esirgerge
ben şimdi kanıyorum yağan yağmurla
sen yoksun bilemezsin

Bu şiir toplam 449 kez okundu.
30.01.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı