Büşra Koç

....

Gidişinden sonra kaçıncı şiirim bu
Kaç hüzünlü halim kaç ağlayışım bu

İçimi kor gibi kavuran sensizlik
Kalbimi bir bir parçalayan sensizlik

Vücudumu yiyip bitiren sensizlik
Gecelerde dolaşan korku sensizlik

Gözlerimden akan yaşlı kan sensizlik
Odamdaki korkunç çığlıklar sensizlik

Her şeyde her yerde sensizlik var işte
Derman kalmadı artık yaşam bitişte

Ben ben değilim ki artık çöktü heybem
Heybemi çökelten lanetlenmiş özlem

Kurtulamadım içimdeki zehrinden
Atamadım seni bendeki yerinden

Lanetin mutluluklarımı sömürdü
İsmin geceyi bin hüsrana böldürdü

Sana kavuşamamak beni kahreden
Sensizlik işte beni böyle mahveden

Bu şiir toplam 570 kez okundu.
6.01.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı