süleyman karaca (peerage)

GÖLGE

Gölge,hep gölge,her taraf gölge
gölgelerle yeryüzü örtülü
gökyüzü yalnızca yarı görünümlü
görülen başlıyor görülmemeye
Bir dumandan kefenle dünyanın cismi,
gecenin derinliği içinde yalnız kalıyor.
şimdi ruhum dilsiz ve donuk,
ne ağaçlarında yellerin nameleri
ne bahçelerde kanat titreşimleri
her taraf uykuda,her tarafdurgun
sanki dudağında parmağı ile melekler
bütün kainat der:susun,susun!
bu durgunluk,bu sessizlik ve gecenin boşluğu,
ruhu bir kararsızlık duruşuyla akıp giden
bir acıya hapseder
gölge,her taraf gölge,sana düştü
gecenin umutsuz rengi,gölgelendi
seninde dudağın
sen bile başladın görülmemeye

Bu şiir toplam 667 kez okundu.
15.09.2008 23:46:47

• Yorumlar
• Yorum Yaz