Ufuk Dönmez (horizon35)

leyla

leyla kar altında bir tek güldür
yalnızlıga alışınca
karanlıga açılan bir tek gündür
tepelerden doğunca

ben her leyla gelişinde teflerle beklerim leylamı..
her yeni doğuşta bambaska keyiflerdedir selamı..

leyla sevse de arada bir acıtandır
yüzünü aşka dönünce
ama bu göz yasları sanma ki acıdandır
tuzu içime dökülünce

leyla her konustugunda gelmeli diyorum bahar
susarsa cehennemdir mevsimi duymayanı yakar


leyla yürekten bir parcadır
kimse bilmez yaramı
bi bakışıyla ömür harcatır
sormaz pişmanlıgımı

leyla vedadır en hakiki gençliğin bitişine
hiç tanık olmamıstır belki hayatın itişine

leyla gitmelidir ki tabiat kanunudur
asıl adına bürünür karanlık gecem
sırrı dilinde en büyük sorunudur
dilimde diline dökülse binbir hecem

son kez elveda olmalıdır leylamın asıl adı
hiç dolmadı ve dolmayacak bende miyadı

Bu şiir toplam 806 kez okundu.
31.07.2008 12:13:34

• Yorumlar
• Yorum Yaz