namık yıldırım (panuye)

EVLAD-I FATİHAN DİYARINA SELAMLAR

Güzel memleketim Rumelim ata toprağım benim
Mesafeler uzaksada hep senle ruhum,bedenim
Ben her geçen yıl seni daha çok özlerim
Yeniden bizim olacağın o güzel günleri gözlerim

Bundan tam 102 yıl önce koparıldın sen bizden
Bir çıkarma başladı aniden denizden
Ne gelirdiki sanki o günlerde elimizden
Göç etmek zorunda bırakıldık bizler evimizden

Nerede şimdi o kazandığımız zaferlerimiz
Tek kurşun sıkmadan kaçıyor askerlerimiz
Ne zaferler yazmıştı burda oysa dedelerimiz
Bu çağda kaybetmek artık bizim kaderimiz

Her yerde şehit,hastalık,kan,gözyaşı
Bu balkanlarda osmanlının son savaşı
Osmanlı sanayide kalırsa en yavaşı
Top mermisi yerine atar gülle taşı

Sen bizimsin hiç bir zaman sana veda etmeyiz
Elbet birgün yine sana döneceğiz
Tüm rumeliye yeniden bayrağımızı dikeceğiz
Bu sefer sonsuza kadar kalıp hiç gitmeyeceğiz


ELBET BİRGÜN YİNE GEÇECEĞİZ TUNAYI ,GİDİP DİKECEĞİZ ORAYA YILDIZI AYI

Bu şiir toplam 475 kez okundu.
11.08.2014 02:36:01

• Yorumlar
• Yorum Yaz