Abdullah KARSLI (Abdullahkarslı)

Beni Affet

Beni affet.
Camların buğusunda süzülürken adın
Yalnızlığın şafağında çıkmış bir yangın

Kalmamalıydım sen giderken pencerede
Gözlerim dolar kararır nihayetinde

Savaş başladı, gözlerin bebeklerinde
Çığlıklar duyulmaz hazinli yüreğimde

Soldu dünyanın düzeni karanfilimden
Hiç ağlamadım bil, düşmedi yaş gözümden

Ağlarmış kelebek öyle söyledi annem
Düştü bugün, kelebeğin gözlerine nem

Yıllar yılı beklediğim hüzünlü gurbet
Kalmadı tükendi, büyüttüğüm o saffet
Yangın yeri sokak, ne güç yeter ne kuvvet
Beni affet, tükenir adın adım adım

Gidersin biliyorum, sakin ve sessizce
Tadında kalan hıçkırıklar büyüyünce

Kalmadı geride bir tutam bile saffet
Bir acı kahve birde sen kokan hayalet

Bu nasıl bir yangındır anlayamadığım
Kopar yine yüreğimde derin yıldırım

Camların buğusunda yazılı ihanet
Hep benim yüreğimde mi sürer sefalet
Bu nasıl yangındır, bu nasıl bir esaret
Süzülür gözlerimin buğusunda adın
Beni affet..

Bu şiir toplam 423 kez okundu.
8.05.2014 23:40:46

• Yorumlar
• Yorum Yaz