gül kara melek (kara melek)

Suya yansıyan gidişlerin....

Suya yansıyan gölgen ve yanın da uzanan bir gölge daha,
Ufacık kalmış elleri ve ayakları,
Saçları rüzgar savurdukca kapıyor ara ara çehresini,
Bir ağaç vurmuş üzerine yıllara meydan okumuş dalları.
Bir kuş, suya değen ayakları kalbinin üstüne konmuş,
Kalkmıyor sert bakışlı gözleri, gözlerinin günağına düşmeye korkuyor.
Bakışlarına kanar da hayır diyemezse dilleri,
Su akıp giitikçe daha bi duru oluyor daha bi güzel yansıyor gölgen.
Sevda çakıl taşlarına çarptıkca yaralar açıyor,
Balıklar geçiyor tenimizden saflık değiyor tenlere,
Yağmur gelecekmiş gibi bulutlar dolanıyor gözlerim de,
Yağmur duası mı yapıyor yüreğin.
Gölgemin yanın da uzaklaşan adımlarının yansıması,
Kuru ağaç dalları ,içime dolan toprak kokusu hasretin.
Kalkmıyor hüzünlü bakışlarım korkuyor yolları gözlemekten.
Her yerde çakıl taşları yaralarım kanıyor....

Bu şiir toplam 458 kez okundu.
7.03.2014 23:43:48

• Yorumlar
• Yorum Yaz