Mustafa KAYA (mustafakaya)

Ölmeyen gerçek

sessizlik yemini ettim
yalnızlığı seçtim
kalbi durmuş bir insan gibi
mutlulukları terkettim .

içimde uyuyan
tüm zamanları
kış ayazından farksız bildim .
hayatımı düşündüm
ıstırap dolu
sembolik bir öykü .
ve bir ikindi sonu
çılgınca göründüm
hazırlıksız yakaladı
bir gerçek
gerçeğin başlangıcı
ölmeyen ölüm .

bir sela
bir cenaze musallada
ağlayan kalabalık
geçici ve aldatıcı dünya
ahh..hepimiz aldandık
oysa ölüm ,
aldatmaz ve
aldanmaz ayna ..




mustafa kaya
/ ankara

Bu şiir toplam 617 kez okundu.
4.05.2013 19:55:57

• Yorumlar
• Yorum Yaz