hakan erkan (aslan-pusu)

HİSLER

Ne alemdir
En mütevaziliğiyle
Meftun eder insanoğlunu
Görünüşünün altında bilmez ki;
Karanlık duygularının olduğu
Adeta efsunlar insanı

Aldanır insan
Leylasını bulmuş zanneder kendini
Mecnun olur bir anda
Ferhat gibi cesaretlenir
Kerem gibi korkusuzlaşır

Bir tırtıl gibidir belkide
İlk önce süründürür
Sonunda görülmemiş renklerini gösterir bizlere
Dilberimiz olur bu koca alemde

Dağ,taş,tepe,deniz,hava
Alemimde beni aşık eder kendine
Kalbi sıkıştırır
Sözlerimi unutturur

Tekrar eden yaşamını
O güldükçe anladığım sıradışılığını
Nefesleriyle biter sihri

Meğer ne mübalağaymış
Gündüzleri güneşim
Geceleri pırıltılı ay parçasıymış
Aslında bir toz hengamesiymiş
Tozlar yerlerine oturunca
Berraklık tüm çıplaklığıyla gözlerinde

Bir aldanış yolu imiş
Eğer yaşamını aldatmışsan
Yaşamının anlamına bir bak

Ne gözler var önündeki sahneyi yöneten,
Nede gözler var gerçek sahneyi gördükçe haline ağlayan...

Bu şiir toplam 373 kez okundu.
7.03.2012 19:33:02

• Yorumlar
• Yorum Yaz