Ümit Zafer Bağcı (edebalici11)

Yalnızım

Yine deniz kenerında gecenin bir karanlığında yalnızım
Yine vuruldum kalbimden yine çaldılar ruhumu
Ama ben yalnızım
Rüzgar vuruyor sensizlikle tenime,deniz çöküyor bedenime
Herşey anlamsız kalbim çaresiz,gecenin bu karanlığında yalnızım
Bekliyorum yarim seni,seni sensiz yaşamak zor geliyor bana
Kızkulesinin ışıkları kalbimi kabartıyor,yakıyor sensizlik içimi
Sen gittin ben yalnızım
Zaman geçmek bilmiyor,yağmur taneleri seni sayıklıyor
Soruyor martılar seni,ama ben yalnızım
Kimse anlamaz derdimi,bilmezler içimdeki seni
Seni sensiz yaşamak deli ediyor beni
Ama ben yalnızım
Yalnızlık kentinde seni ararım...

Bu şiir toplam 483 kez okundu.
22.11.2011 16:27:53

• Yorumlar
• Yorum Yaz