nursel eser ramses (davinci)

DENIZ FENERI

O Iste orada, Cooook uzaklarda,
Hala biraktigim gibi duruyor,
Dimdik ayakta Deniz Feneri!!!

Benim yasadiklarimin tek sahidi,
Tek gorgu tanigim,
Askimin ve derdimin ortagi,
Iste O Deniz Feneri!!!
O Dans ettigimiz,
Muzigin kollarina kendimizi biraktigimiz,
Piril Piril Parlayan ayin altinda,
Hele o sayamadigimiz yildizlar da var di ya!!!
Dalgalarin melodi gibi gelen seslerine,
Eslik ederek, gozleriminin icine, icine,
Giciklayici bakislarimizla,
Hani o ask sarkilarini fisildadigimiz,
Sahil var di ya!!!
Iste O Deniz Feneri,
Butun bu olanlari sessiz sessiz izleyerek,
Tanik oldugu ask dolu gecede!!!
Ayaklarimiz ciplak,
Uzerimizde ince bir sall,
Titriyorduk !!!
O Denizin getirdigi ruzgardan mi?
Yoksa Asktan mi?
Elimizdeki kadehlerde bulunan,
Viski mi? Votkadan mi?
Her bir duygu birbirine karismis,
Sozlerin kifayetsiz kaldigi yerde,
Dudaklarin bulustugunda!!!
Deniz Feneri Gordu onlari,
Isiklarini asiklarin uzerine yoneltip,
Diye!...
Izledi oylece Deniz Feneri!...
Ya simdi!!!
Sordum kendisine? Nerede o yasanan ask?
Nerede o sevgili diye?
Sustu!...
Sessizce isiklarini 90% derecede,
Her iki tarafa cevirerek,
Sanki umutsuz yasanmis, yasak askti o!..
Dercesine Dondu durdu, dondu durdu, Dondu durdu, Deniz Feneri...

Bu şiir toplam 548 kez okundu.
16.01.2010 15:21:10

• Yorumlar
• Yorum Yaz