YAVUZ ünal (yavuzunal)

ELVADA 1

Sevmekten kim usanırmış
Ben usandım
Kalbıl yenık dustu bu yolda
Artık ne gucum ne sabrım kaldı

Bak yıne aksam oldu
Seninle buluştugumuz yerde
Bir başkası bulusuyor
Bir başkasının sevdasına sahıtlık edıyor

Ama bılmıyor bununda sonu var
Sonu acı ve göz yası
Dogru cok yemin ettim ama
Kimsenin kalbine gönlüne girmedin

Belkide bunada fırsat bulamadık
belki ufak dumyamda kayboldum
Belki onların yanında cok ufak kaldım
Ama onşarın gözünde hep yenılsemde

Ben hiç yenilmedim
Onların gözunde yenilsemde
Her defasında sevmeyı yenıden ogrendım
Ama sevılmeyı ogrenmıye fırsatım olmadı

Benim içimi dokcek hiç dostum olmadı
Benim hiç başımı dayıyacak dostum olmadı
Benim hiç yanımda askım olmadı
Sanma bunları sana kendimi acındırmak için soylemedim

Sadece kelımelerım goz yaslarıyla
Dısa vururken
Bir kaç tanesinide
Sana yazdım
Ben gidiyorum elvada
önüşü olmayan bir dünyaya

Bu şiir toplam 626 kez okundu.
17.06.2007 22:48:17

• Yorumlar
• Yorum Yaz