s kızılarslan (s.kızılarslan)

baharda sensizlik

Neden bu kadar tatsız hep geçtiğim bu cadde
Her şey neden içimi karartıyor
Neden karanlık etraf , renkler neden solgun
Yanlış yeremi geldim ,yolumumu kaybettim yoksa
Ama öyleyse neden her şey tanıdık bir benim yabancı

Hatırlıyorum çığlık atmak isterdim şu sahilde
Haykırmak isterdim çok seviyorum ben diye
Mutluluğum uçsuz bucaksız denizden çoktu sanki
Her şey yerli yerinde acıklı olan şey nerde hani ?
Neden ağlamak istiyorum bağırarak ,düğümlenen şeyde ne boğazımda ?

İşte orda hep gittiğim çay bahçesi
Çayın kralını içerdik ya zaman nasıl güzel geçer anlaşılmaz bir mekan .
Peki neden boş boş bakıyorum etrafa
Hastamıyım yoksa iştahımda kesildi.
Sağımda solumda bir sızı yokda üşüttümmü kalbimi dün çıkan o ayazda .

Nerede göğe baktığımda gördüğüm en güzel mavi
Havamı kapattı yoksa kar yağacak baharda
Yeni açan çiçeklerin coşkulu renkleri nerde
Gözlerim mi bozuldu yoksa en beterinden
Uzağıda göremiyorum ,yakınıda doktor bey ..

Hep bir başımıza kalalım isterdik güneş batarken.
Hasrete randevu mu verdik kafamız o biçimken.
Evet güneş tüm güzelliğiyle batıyor tamamda.
Hasret sözüne sadık çıktı ,canım eksik yanımda.
Yoksa... yok yok gelir şimdi mutlaka

Kafam allak bullak oldu, nerdeyim ben ,bu insanlar kim, neye gülüyor.
Yoksa komik bir oyunmu oynanıyor.
Bende kafamı kaldırıp baksam neşelenirmiyim eskisi gibi.
Galiba şimdi anladım düştüğüm hali
Başrolde ben ,oyunu adı "baharın sensizliği".

Saatimde bozuldu ,nolduki şimdi buna ?
Nasıl hızla geçerdi .şimdi zaman erken hala.
Senle geçen saniyeye bile doyamazken.
Geçmedi bir türlü sensiz ilk günüm.
Geçmeseydi keşke sensiz hiç bir günüm.

Bu şiir toplam 491 kez okundu.
13.12.2008 16:23:35

• Yorumlar
• Yorum Yaz