aytekin dalkıran (aytekindalkıran)
NERGİZ
Gülhanenin arkasından indim sahile
hava güneşli pırıl pırlaksı vuruyor denize
balıkçı motorları kıyıdan geçiyor aheste
çay içmek için oturdum sarayburnundaki bahçeye
bir taksi park etti hemen beyazdan
çıktı çoluk çocuk kapılardan
dona kaldı gözlerim, çarpıldımaniden
arabadan inen kadını ,nergizi tanıyordum eskiden
tanıyordum derken sevdalıydım ben ona
onun kalbide boş değildi takılırdı bana
fena taktım nergizin kucağındaki çocuklara
ben olmalıydım oçocukların başında
nergiz bizim semtin biraz uzağında oturudu
oku çıkışı tanışmıştık tam beş sene sürdü
parasızlık,eşdost annemin dırdırı ayrılık bizi buldu
evlendi nergiz yanın daki şu adamla
çoksevmiştim bennergiziesmerden ince belli
keman gibi kaşlar hiç değişmemiş tevekkeli
kirpikler okgibi ahu gözler pırıl pırıl parıltılı
o manalı yüzhele bir konuşmasıdersinşiirbestesi
aniden odabeni gördü irkildi ceylan gözleri
gözgöze geldiksüzdük dakikalarca birbirimizi
kalbim çarpmayabaşladı nabzım ritimli ritimli
fidan boylum karşıda nekadarda alımlı
oturdu sandalyeye utancından yanakları al al
eğdi başını benim gibi oda kurmaya başladı hayal
şerit gibi geçti gözlerimden onunla paylaştğımızmasal
kocası laflamayabaşladı okuyor hariçten gazal
elele tutuşurduk nergizle te işte buralarda
mehtaba çıkardık nergizle çay bardakları elimizde
talan vurdu bize ayrıldık beş sene önce
şimdi meri meri bakışıyoruz raslastığımız yerde
çocukları oynuyornergizin önünde diyorlarki anne
annenize lafım yok babanız ben olmalıydım be
gözlerimden yaş süzülüyor ağlamam nafile
çıldırtıyor beni şu önümde duran kutsal aile
ben olmalıydım nergizin yanındaki hayat arkadaşı
ben olmalıydım çocukların baba baba dediği
ben olmaılydım nergizin kulağına fısıldayanı
ben olmalıydım şimdi nergizin elinden tuta
arasıra başını kaldırıp bakıyor benimnerrgizin sevdiği
annem olacak kadın üçbeş kendini bilmez açtı aramızı
şimdi ölçsünler ikimizinde kalp atışlarını
illakiaşıklar bu dünyada kavuşturulmalı
çayımsoğumuş dalmışım nergize doğru
eğik başın altından bana bakıyor gözleri buğulu
içimden söyleyebiliyorumancakağlama seni kıskanır kuğu
ben olayım onemli gözlerinin tek kulu
buson görüşümdü nergizi gözlerimizle konuştuk
pişmandık ikimizde neden biz ayrıdık
mutluluktablosu içinde nedenbuluşamadık
çünkü biz kaderimizi değil dotlarımızı yenemedik
Bu şiir toplam 583 kez okundu.
11.02.2012 09:57:47