İsmail Cica

senin esirininim!

Senin esirinim
gündüzdür aydınlıktır yoksa işim sevmem
geceleri tam aksi severim hani ne bileyim
sen varsın ya sensin benim işim gücüm
ya sen yoksan bakarım karanlığa delercesine

beyazlaşır ortalık tısıverir sevimize saygıdan
ben sizin sevinize engellemek ne haddime
bak gecelere anlayışa bak selâm az gelir bile
sen yoksun ya bu gece nerdesin bilemem

hicranın kor olur da yanmaz mı yürek
ütopyalar sarar çevremi ne ararsam elimde
dalarım yağmur ormanlarına seni ararım
aklım başımdan gitti ya normale dönemem

yılan çıyanlar anakondalar bile acır halime
maymunlar her cinsten dalgalarını geçerler
yumulan gözlerimi açarım yatakta çırılçıplağım
vay be demek geçer içimden ayıp diye söylemem

yumarım tekrar everesteyim monblanctayım
in aşağılara Eiffel sonra gondollardayım saysam
tükenecek gibi değil geç mısıra piramitler
Allaha şükür ki buranın değil senin esirinim
18.01.20.11.seferihisar.ismail cica

Bu şiir toplam 468 kez okundu.
6.02.2011

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı