|
aile
Ben büyümüşüm kendimi kaybederken
Alıştığım saç rengim ağarmış
Takıldığım çocuk giysilerime sığamaz olmuşum
Bir gün ağladım babamın karşısında
Babam babalığını göstermedi okşamadı saçlarımı
Gerçi hiç tanıdık bir yüz değildi ya bu duygular bana
Şimdi olmayan bir sevincin ihtimali de kaybolmuştu
Çünkü yoktu babam
Rüyalarımda saçlarıma dokundurduğum elleriyle gimişti
Yoktu şimdi gitmişti göçmüştü babam
Oysa ellerimi avuçlarına sıkıştıdığım düşümü
Gerçek sanmaya inanacaktım çok yakında
Ama o çok kısmıyla yetinmemiş
Yakın ümidimi de sürüklemişti kendisiyle
Ben büyümüşüm
Boğazımdaki hıçkırıklarımı bir ben duyar olmuşum
Heyecanım kartlaşmış
Gülümsemelerimde küçüklüğümü arar dururum
Ben büyümüşüm
Dar mutluluklarıma annemi sığdırmak isterim
Gözyaşlarımla
Yabancısı olduğum hayatımda sürgünken
Annemin kucağındayken
O merhameti solurken ben salardım hslak lslak
Şimdi yaşadığım yaşları salarım
Beni anneme götürmek için diretirken gözyaşlarım
Hayır benim değil der bir yanım en önemli yanım
Yabancı yoksun ailesiz bir hayatın gözyaşları der bunlar
Benim yaşlarım ve gözyaşlarım
Annemin babamın ağbimin
Hiç sahip olamadığım abla kelimesini söylediğim
Gerçek hayali
Benim ben olduğu evde buğu
Ama genede ağlatılıyorum
Kendim olmadığım bir benle
Dayatılmış yabancı hayatım tarafından
Çünkü ben büyümüşüm
Yapışamazken annemin şefkatine sahipsiz gözyaşlarım
Hayata da gün doğar işte ağla der çünkü sen büyümüşsün
Yolculukarımın pencere camındaki buğusu bile büyümüş
Artık annemle birlikte buğuşamayız camlara
Ben büyümüş yabancı kendimle buğuşurken
Camlar soğur buğumla kırılır üstüme
Tıpkı çocukluğumun uykularına dalacakken
Üstüme babamın bir türlü örtmediği soğuk
Yorgan hazzı verir büyümüş halimin gece gökleri bana
Aynı sancılara özlem duyduğumu anlarım büyümüşken
Ben büyümüşüm
Kendimin haberi olmadan
Gövdemle girdiğim kavgalarımda başım yok yanım yok
Omzuma dayanan elsizim güç veren bir sözsüzüm
Çünkü ağbim dağlara baktığım bakışlarımda kalmış
Çünkü ben büyümüşüm ağbim yok
Ben büyümüşüm
Annemin şefkatle sardığı ellerimle yittiği toprağını sarıyorum
Sinmiş şefkat kokan ellerimle
Merhametle baktığı gözyaşlarımdan akıtıyorum toprağına
Merhamet gülleri doğursun diye
Ben karayım mezar dibi kadar karanlık
Babamın kudretiyle bir ışık
Annemin vefasıyla yumuşak bir aydınlık
Ağbimin gücüyle yükselen bir güneş isterim dünyama
Yaşamak için hava için su için belki bir nefeslik birliktelik için
Sahipken yitirmiş gibi
Şimdi sahip gibi
Ailemi isterim
7
Şehir: diyarbakır
Doğum Tarihi:: 1991
|
